Porty morskie oraz dodatkowe środki na PKP PLK: komunikat po posiedzeniu Rady Ministrów

Redakcja serwisu otrzymała list:

---------- Wiadomość przekazana dalej ----------
Od: cirpress cirpress <cirpress na serw. kprm.gov.pl>
Data: wtorek, 17 września 2019
Temat: komunikat po posiedzeniu Rady Ministrów

Warszawa, 17 września 2019 r.

RADA MINISTRÓW

Podczas dzisiejszego posiedzenia Rada Ministrów przyjęła:

· uchwałę w sprawie przyjęcia programu pod nazwą „Program rozwoju polskich portów morskich do 2030 roku";

· uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia Krajowego Programu Kolejowego do 2023 roku;

· uchwałę w sprawie przyjęcia „Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego 2030".

Rząd przyjął ustawę o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw.

* * * * *

Rada Ministrów przyjęła uchwałę w sprawie przyjęcia programu pod nazwą: „Program rozwoju polskich portów morskich do 2030 roku", przedłożoną przez ministra gospodarski morskiej i żeglugi śródlądowej.

Program zapewni sprawne funkcjonowanie i rozwój polskich portów morskich oraz przyczyni się do lepszego wykorzystania ich potencjału i wzmocnienia pozycji wśród portów europejskich.

· Program obejmuje trzy województwa: pomorskie, zachodniopomorskie oraz warmińsko-mazurskie. Uwzględniono w nim:

§ 4 porty morskie o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej – Gdańsk, Gdynię, Szczecin oraz Świnoujście;

§ 28 portów nie mających podstawowego znaczenia dla gospodarki narodowej, w tym 9 portów regionalnych i 19 portów lokalnych;

§ 50 przystani.

· Najważniejsze przedsięwzięcia to:

§ budowa drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską;

§ modernizacja toru wodnego Świnoujście-Szczecin do głębokości 12,5 m;

§ budowa: Portu Centralnego w Gdańsku, Portu Zewnętrznego w Gdyni oraz Terminala Kontenerowego w Świnoujściu.

– inwestycje finansowane będą m.in. z budżetu państwa, przy wsparciu środków unijnych oraz w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego.

· Oprócz działań ściśle związanych z inwestycjami w obrębie portów, wskazano również na potrzeby dotyczące rozwoju infrastruktury dostępu do portów morskich od strony morza i lądu, w tym rozwój korytarzy drogowych i kolejowych oraz szlaków rzecznych, zapewniających lepszą dostępność transportową do portów morskich. Chodzi także o działania służące ochronie środowiska i poprawie bezpieczeństwa uczestników ruchu portowego.

· Na wszystkie inwestycje wskazane w planie finansowym programu trzeba będzie przeznaczyć ok. 40 mld zł.

· Polskie porty morskie mają duże znaczenie społeczno-gospodarcze. Wskazuje na to m.in. wysokość należności budżetowych z tytułu ceł i podatków – naliczanych w oddziałach celnych funkcjonujących na ich terenie. Według danych Krajowej Administracji Skarbowej, w 2018 r. należności celno-podatkowe związane z odprawą ładunków w morskich oddziałach celnych wyniosły ok. 40,6 mld zł. W 2015 r. było to jedynie 17,1 mld zł.

· Program zakłada zwiększenie przeładunków w portach morskich, tak aby w 2030 r. przekroczyły one 150 mln ton. W ostatnich latach wielkość obrotów ładunkowych w polskich portach wynosiła ok. 70 mln ton. W 2018 r. – jak do tej pory najlepszym pod tym względem – przekroczono 90 mln ton.

· Dzięki rozbudowie portów i ich modernizacji poprawi się konkurencyjność importu i eksportu towarów, wzrośnie atrakcyjność turystyczna miast i miejscowości portowych oraz zwiększy się rozwój społeczno-gospodarczy kraju.

· Program przygotowano w celu realizacji „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.)". Od kilku lat nie było żadnego dokumentu rządowego kompleksowo poświęconego problematyce rozwoju portów. Ostatnim dokumentem tego typu była „Strategia rozwoju portów morskich do 2015 roku", przyjęta przez Radę Ministrów 13 listopada 2007 r.

Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Monitorze Polskim.

***

Rada Ministrów przyjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia Krajowego Programu Kolejowego do 2023 roku, przedłożoną przez ministra infrastruktury.

Rząd zdecydował o przeznaczeniu 5,7 mld zł dodatkowych środków na Krajowy Program Kolejowy do 2023 roku.

· Środki zostaną przeznaczone na dokapitalizowanie spółki PKP PLK SA, co pozwoli na zapewnienie finansowania m.in. następujących projektów:

§ prace na linii średnicowej w Warszawie na odcinku Warszawa Wschodnia – Warszawa Zachodnia;

§ prace na ciągach pasażerskich (E 30 i E 65) na obszarze Śląska, etap I: linia E65 na odcinku Będzin – Katowice – Tychy – Czechowice Dziedzice – Zebrzydowice, LOT C Most Wisła – Czechowice Dziedzice – Zabrzeg;

§ prace na linii E75 na odcinku Czyżew – Białystok;

§ prace na linii kolejowej E-59 na odcinku Wronki – Słonice;

§ prace na liniach kolejowych nr 97, 98, 99 na odcinku Skawina – Sucha Beskidzka – Chabówka – Zakopane;

§ poprawa stanu technicznego obiektów inżynieryjnych – etap III; budowa mostu kolejowego na Odrze w Szczecinie – Podjuchach wraz z robotami towarzyszącymi.

· Pieniądze pochodzić będą w większości ze środków własnych spółki PKP PLK SA przekazanych w ramach emisji skarbowych papierów wartościowych.

· Zwiększenie środków na realizację Krajowego Programu Kolejowego związane jest m.in. ze wzrostem wartości projektów spowodowanych rozstrzygnięciami przetargowymi.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

***

Rada Ministrów przyjęła uchwałę w sprawie przyjęcia „Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego 2030", przedłożoną przez ministra inwestycji i rozwoju.

„Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2030" (KSRR 2030) to podstawowy dokument strategiczny polityki regionalnej państwa.

W przyjętej przez rząd „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.)" wskazano nowy model rozwoju regionalnego Polski. Przewidziano w nim rozwój naszego kraju jako społecznie i terytorialnie zrównoważony, dzięki któremu efektywnie będą rozwijane oraz wykorzystywane miejscowe zasoby i potencjały wszystkich regionów. Celem takiego modelu jest wspomaganie w szczególności obszarów, które nie mogą w pełni rozwinąć swojego potencjału rozwojowego, bo utraciły swoje funkcje społeczno-gospodarcze przez co stały się mniej odporne na różne zjawiska kryzysowe (np. negatywne skutki procesów demograficznych).

W strategii przedstawiono cele polityki regionalnej oraz działania i zadania, jakie do ich osiągnięcia powinien podjąć rząd, samorządy: wojewódzkie, powiatowe i gminne oraz pozostałe podmioty uczestniczące w realizacji tej polityki w perspektywie roku 2030.

· KSRR 2030 r. kładzie nacisk na zrównoważony rozwój całego kraju, czyli zmniejszanie dysproporcji w poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego różnych obszarów, głównie miejskich i wiejskich.

· W strategii przewidziano skuteczniejsze rozpoznawanie zasobów oraz potrzeb rozwojowych wszystkich obszarów kraju oraz wskazywanie wyzwań i barier rozwojowych. Takie podejście przełoży się na lepsze dopasowanie narzędzi interwencji (np. programów) do możliwości i potencjałów poszczególnych obszarów kraju.

· Jednym z celów KSRR jest zapewnienie większej spójności rozwojowej Polski przez wsparcie obszarów słabszych gospodarczo. Dlatego w dokumencie wskazano obszary strategicznej interwencji (OSI), które otrzymają szczególne wsparcie (będą to m.in. obszary zagrożone trwałą marginalizacją, średnie miasta tracące funkcje społeczno-gospodarcze, czy tereny Polski Wschodniej).

· Strategia wspiera konkurencyjność regionów i zakłada kontynuację działań zmierzających do podniesienia jakości kapitału ludzkiego i społecznego oraz rozwoju przedsiębiorczości i innowacyjności. W związku z tym wspierane będą lokalne przedsiębiorstwa.

· W strategii istotny nacisk położono na rozwijanie kompetencji administracji publicznej. Chodzi o umiejętności niezbędne do prowadzenia skutecznej polityki rozwoju, w szczególności na terenach o niskim potencjale rozwojowym,
np. wspieranie powiązań między lokalnym i regionalnym sektorem publicznym a światem biznesu i nauki.

· W dokumencie przewidziano zwiększenie roli i odpowiedzialności samorządów lokalnych, jako podmiotów decydujących o polityce rozwoju w skali lokalnej. Strategia tworzy warunki do większego angażowania się samorządów gminnych i powiatowych w realizację wspólnych projektów i we współpracę ponad granicami administracyjnymi.

Uchwała wchodzi w życie z dniem następującym po dacie ogłoszenia w Monitorze Polskim. KSRR 2030 zastąpi obowiązującą „Krajową Strategię Rozwoju Regionalnego 2010-2020: Regiony, Miasta, Obszary wiejskie".

***

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Nadzór nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych będzie przejrzysty i skonsolidowany.

Chodzi o ujednolicenie, usprawnienie i zwiększenie efektywności kontroli jakości artykułów rolno-spożywczych, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony interesów konsumentów finalnych – przez powierzenie wszystkich kompetencji w tym obszarze Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

Nowe rozwiązanie jest korzystne dla konsumentów, bo przyczyni się do lepszego nadzoru nad jakością żywności oraz skuteczniejszego eliminowania nieuczciwych praktyk w handlu nią (np. fałszowania żywności).

· Obecnie jakość handlowa żywności jest kontrolowana przez dwa organy w zależności od etapu obrotu: przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS) w produkcji i na granicy oraz przez Inspekcję Handlową (IH) w obrocie detalicznym.

· Ponadto, IJHARS podlega ministrowi rolnictwa i rozwoju wsi, a IH – prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów – może to stwarzać problemy z natychmiastową reakcją na pojawiające się zagrożenia ekonomicznych interesów konsumentów, wynikające np. z naruszenia przepisów dotyczących ich informowania o składzie kupowanych produktów spożywczych.

· Przykładowo, podanie nieprawdziwej informacji na etykiecie – napisano, że produkt zawiera masło, a faktycznie zawiera margarynę – jest oszustwem wobec klienta, który zapłaci drożej za produkt gorszy jakościowo niż to wynika
z etykiety.

· Po zmianach, jedynie IJHARS będzie odpowiedzialna za kontrolę jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych na wszystkich etapach obrotu (produkcji, przetwarzania, dystrybucji).

· W praktyce IJHARS nadal będzie zajmować się kontrolą jakości handlowej produktów rolno-spożywczych, np. u producenta czy na giełdach żywności prowadzących sprzedaż hurtową. Ale jednocześnie przejmie zadania Inspekcji Handlowej związane z nadzorem nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych w obrocie detalicznym (np. w sklepach i na bazarach) oraz kontrolę żywności w placówkach gastronomicznych (np. w restauracjach) i działalności cateringowej.

· Powierzenie jednemu organowi – IJHARS – kontroli nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych, umożliwi szybsze reagowanie na pojawiające się na rynku nieprawidłowości, a w rezultacie przyczyni się do wyeliminowania produktów nie spełniających wskazanych na etykietach standardów jakościowych.

Przewidziano także wzmocnienie roli nadzorczej Głównego Inspektora Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych wobec wojewódzkich inspektorów IJHARS.

Główny Inspektor IJHARS będzie mógł nadzorować działalność wojewódzkich inspektorów IJHARS oraz wydawać im wytyczne i polecenia. Będzie także mógł wystąpić do wojewody o odwołanie wojewódzkiego inspektora IJHARS, jeśli stwierdzi, że jego działanie zagraża prawidłowemu wykonywaniu zadań przez wojewódzki inspektorat.

Znowelizowane przepisy – co do zasady – mają wejść w życie 1 stycznia 2020 r.