Dzień dobry,

W imieniu Pani Rzecznik Kariny Lisowskiej uprzejmie informuję, że 18 września 2011 roku weszła w życie Ustawa z dnia 30 czerwca 2011 roku o zmianie ustawy – Prawo Lotnicze oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2011 r., Nr 170, poz. 1015), która znowelizowała przepisy dotyczące lądowisk.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy Prawo lotnicze statki powietrzne, których parametry techniczne i eksploatacyjne pozwalają na bezpieczne wykorzystywanie lądowisk, mogą wykonywać starty z tych lądowisk i lądowania na tych lądowiskach w następujących celach:

1) przewozów czarterowych i lotów lokalnych wykonywanych wyłącznie samolotami z napędem śmigłowym o maksymalnej masie startowej (MTOM) do 5700 kg włącznie lub o liczbie miejsc pasażerskich poniżej 10, śmigłowcami, statkami powietrznymi bez napędu oraz aerostatami;

2) lotów innych niż loty, o których mowa w pkt 1, niebędących lotami handlowymi.

Lądowiska podlegają wpisowi do ewidencji lądowisk, prowadzonej przez Prezesa Urzędu, na wniosek zgłaszającego lądowisko posiadającego zgodę posiadacza nieruchomości, na której znajduje się lądowisko, po uzyskaniu pozytywnej opinii instytucji zapewniającej służby ruchu lotniczego i właściwej miejscowo gminy (wójta, burmistrza, prezydenta miasta).

Zmiana ustawy Prawo lotnicze z dnia 18 września 2011 r. przyniosła szereg korzyści dla zakładających lądowiska, w tym m.in. zmniejszyła liczbę wymaganych przy zgłoszeniu dokumentów, przyspieszyła procedurę wydawania decyzji oraz zmniejszyła wysokość opłaty lotniczej.

Liberalizacja przepisów  doprowadziła do wzrostu liczby lądowisk z 76 do 395.

Na stronie Urzędu Lotnictwa Cywilnego przedstawiono mapę na której pokazano sieć lotnisk cywilnych i lądowisk w Polsce.

http://caa-pl.maps.arcgis.com/apps/Viewer/index.html?appid=8d1080b126bd43918e7dea4569d8b574

Odnosząc się do kwestii ochrony lotnictwa pragnę zaznaczyć, iż nie można porównać systemu ochrony lotnictwa cywilnego z roku 2005, z którego pochodzi cytowana wypowiedź ówczesnego Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z systemem obowiązującym obecnie. Zasady ochrony lotnictwa cywilnego na świecie, w Europie i w Polsce uległy zupełnej transformacji, czego początkiem stały się zamachy z 11 września 2001 roku. Podkreślenia wymaga również fakt rozwoju sieci lotnisk, wzrost ruchu lotniczego oraz ciągle pojawiające się nowe zagrożenia dla transportu lotniczego, które powodują nieprzerwane zmiany w przepisach z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego.

W odpowiedzi na przesłane zapytanie uprzejmie informuję, iż podstawowym aktem prawnym regulującym obszar ochrony lotnictwa cywilnego jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (Dz.U. L 97 z 9.4.2008 z późn. zm.). Jednocześnie wskazuję, iż jednym z rozporządzeń wykonawczych do ww. rozporządzenia ramowego jest rozporządzenie Komisji (UE) Nr 1254/2009 z dnia 18 grudnia 2009 r. ustanawiające kryteria pozwalające państwom członkowskim na odstępstwo od wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego i przyjęcie alternatywnych środków w zakresie ochrony, które daje możliwość odstąpienia od wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, o których mowa w rozporządzeniu (WE) 300/2008 i przyjęcia alternatywnych środków ochrony na podstawie lokalnej oceny ryzyka w porcie lotniczym lub wyznaczonych (wydzielonych) strefach portu lotniczego, jeżeli ruch ogranicza się do jednej lub większej liczby kategorii, o których mowa w rozporządzeniu 1254/2009 tj.:

1. Loty statków powietrznych o maksymalnej masie startowej poniżej 15 000 kilogramów;

2. Loty śmigłowców;

3. Loty państwowe, wojskowe i loty w związku z egzekwowaniem prawa;

4. Loty służące gaszeniu pożarów;

5. Loty służb medycznych lub służb awaryjnych bądź ratunkowych;

6. Loty badawcze i rozwojowe;

7. Loty związane z pracami lotniczymi;

8. Loty z pomocą humanitarną;

9. Loty obsługiwane przez przewoźników lotniczych, producentów statków powietrznych lub firmy obsługi technicznej, niesłużące przewozowi pasażerów i bagażu ani towarów i poczty;

10. Loty przy użyciu statków powietrznych o maksymalnej masie startowej poniżej 45 500 kilogramów będących własnością przedsiębiorstwa na potrzeby przewozu personelu własnego i pasażerów nieponoszących opłaty za przewóz lub towarów w ramach prowadzonej działalności;

11. Loty przy użyciu statków powietrznych o maksymalnej masie startowej poniżej 45 500 kilogramów, czarterowych lub dzierżawionych w całości przez przedsiębiorstwo od operatora statków powietrznych, z którym zawarło ono pisemną umowę, na potrzeby przewozu personelu własnego oraz pasażerów nieponoszących opłaty za przewóz i towarów w ramach prowadzonej działalności;

12. Loty przy użyciu statków powietrznych o maksymalnej masie startowej poniżej 45 500 kilogramów na potrzeby przewozu właściciela statku powietrznego oraz pasażerów nieponoszących opłaty za przewóz i towarów.

Prezes Urzędu - zgodnie z art. 188c ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2018 r. poz. 1183, 1629 i 1637) – na wniosek zarządzającego lotniskiem (które spełnia warunki wymienione w rozporządzeniu 1254/2009) wprowadza w/w odstępstwa oraz wyraża zgodę na zastosowanie alternatywnych środków ochrony w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli przeprowadzona dla danego lotniska lub jego części lokalna analiza ryzyka wykaże, że nie spowoduje to zmniejszenia poziomu ochrony przed aktami bezprawnej ingerencji.

Szczegółowe zasady dotyczące wprowadzenia odstępstw od wymagań w zakresie ochrony zawarte są w Rozdziale 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 31 lipca 2012 r. w sprawie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 631).

Z poważaniem,

Marta Chylińska

Biuro prasowe, Biuro Prezesa ULC

Press office, President's Bureau

(...)

From: Adam Fularz <Adam.Fularz@wieczorna.pl>
Sent: Saturday, January 5, 2019 9:09 AM
To: media <media@ulc.gov.pl>
Subject: pytania