Gawłowski Stanisław, PO

Golińska Małgorzata, PiS

Hoc Czesław, PiS

Hok Marek, PO

Lubczyk Radosław, N

Romecki Stefan, Kukiz15

Strzałkowski Stefan, PiS

Suski Paweł, PO

Szefernaker Paweł, PiS

              Doszło do zniszczenia portu lotniczego/ porażki w poszukiwaniu inwestorów dla lotniska, na szkodę lokalnej społeczności i gospodarki..

  

Doszło do zmarnotrawienia znacznego majątku mogącego służyć gospodarce miasta Koszalin, szacunkowa średnia strata dobrobytu i majątku trwałego (infrastruktury) wynosi około 2,01 tysiąca PLN na jednego mieszkańca.

Z uwagi na brak właściwych działań mających na celu ochronę infrastruktury przed zniszczeniem ze strony Urzędu Miejskiego w Koszalinie doszło do nieużywania przez samoloty realizujące loty krajowe, czarterowe, międzynarodowe, znacznej części dróg kołowania i pasów startowych tutejszego lotniska.

Lotnisko to wg planów miejscowych środowisk gospodarczych (właścicieli hoteli) miało być przebudowane do roli portu lotniczego na wzór portu lotniczego Heringsdorf- Świnoujście. W Świnoujściu, po niemieckiej stronie granicy istnieje dobrze prosperujące lotnisko międzynarodowe obslugujące szereg linii lotniczych. W sezonie 2015 prowadzono loty w sezonie letnim do takich miejscowości:

Duesseldorf

Kolonia/ Bonn

Stuttgart

Frankfurt nad Menem

Dortmunt

Zurych

Bern (Berno)

Palma de Mallorca

Londyn Heathrow

wg http://www.flughafen-heringsdorf.de/flugziele/ , dostęp 28.08.2015

Lotnisko to jest przykładem tego, jak mogłoby funkcjonować sezonowe lotnisko pasażerskie w Koszalinie. Jest ono utrzymywane i zarządzane przez lokalne władze współpracujące z ogranizacją miejscowego środowiska właścicieli hoteli, którzy dzięki temu pozyskują gości- turystów- z całej północnej Europy. 

Te same plany miały środowiska właścicieli hoteli w Koszalinie i Mielnie. Zniszczenia infrastruktury i niedostosowanie portu do obsługi samolotów uniemożliwiają niestety wykonywanie operacji lotniczych przez typowe samoloty pasażerskie.

Niemniej, z uwagi na likwidację/ brak terminalu pasażerskiego i zły stan znacznej cześci dróg kołowania i pasów startowych nie jest możliwa obsługa:

lotów czarterowych z innych miast Polski i Europy typową flotą wykorzystywaną współcześnie przez przewoźników lotniczych; lotów rejsowych i rozkładowych z pasażerami maszynami wymagającymi dłuższej drogi startu i lądowania jaka istniała na lotnisku w Koszalinie. Na lotnisku w chwili obecnej nie mogą lądować najczęściej wykorzystywane przez przewoźników samoloty typu Boeing, Airbus. Szczegółowe typy maszyn które są niezdolne do korzystania z lotniska po zniszczeniu części infrastruktury mogą zostać podane na wezwanie, jeśli będzie to konieczne.

Likwidacja lotniska spowodowana brakiem prac nad dostosowaniem lotniska do obługi samotoów rejsowych wywołała stratę finansową dla lokalnej gospodarki w wysokości znacznie przewyższającej kwotę 220 mln PLN. Kwota 220 mln PLN to szacunkowa wartość nieczynnej infrastruktury lotniczej - dróg startowych i dróg kołowania, przez co uczyniono tutejszy port lotniczy (lotnisko) niezdolnym do przyjmowania samolotów tanich linii czy popularnych przewoźników rejsowych. 

Koszty budowy podobnych portów lotniczych wahają się od 100 mln PLN (koszt powstania portu lotniczego Radom) do kilkaset mln PLN (koszty utworzenia lotnisk pasażerskich w Lublinie - ok. kilkaset mln PLN, czy w Modlinie- także kilkaset mln PLN, czy w Szczytnie Szymanach- także kilkaset mln PLN). Likwidacja infrastruktury lotniczej w jednym z najpopularniejszych kurortów nadmorskich Polski- co jest przecież faktem, ponieważ port lotniczy jest nadal nieczynny- jest tematem który winien być dokładnie sprawdzony - doszło do marnotrawstwa majątku mogącego służyć mieszkańcom miasta i regionu, a przede wszystkim- przyjezdnym turystom.

Z uwagi na ogromną społeczną szkodliwość podjętych decyzji, która spowodowała niemożność obsługi miasta Koszalin liniami lotniczymi sezonowo, oraz z uwagi na ogromne straty finansowe sięgające ok. 2,01 tys. PLN na jednego mieszkańca miasta Koszalin, należałoby dokładnie zbadać tą sprawę, w związku z brakiem zgody Jaspers na finansowanie reaktywacji lotniska. 

Warto dodać że w wielu mniejszych miejscowościach brak jest osób mających wiedzę i kompetencje do zarządzania portami lotniczymi. Nie są one świadome strat czy marnotrawstwa setek mln PLN jakie są one w stanie wyrządzić niekompetentnymi decyzjami. Lokalne samorządy rzadko są kompetentne w tych sprawach, niemniej podobny przypadek zniszczenia lotniska w tak dużym mieście nie miał miejsca nigdzie w Polsce. Miasto Koszalin jest na tym tle wyjątkiem. Nigdzie indziej w Polsce samorządy nie dopuściły do rozbiórki terminalu pasażerskiego, porzucenia pasów startowych czy dróg kołowania- przecież czynnego ongiś portu lotniczego, nawet jeśli wiele podobnych lotnisk jest dziś niewykorzystanych. W mieście Mielec, dwa razy mniejszym jak Koszalin, tamtejszy port lotniczy działa i rozwija się, zbudowano np. nową wieżę kontroli lotów i planowane są liczne nowe inwestycje. 

W Koszalinie sytuacja lokalnego lotniska wygląda tak źle i podejrzanie na tle całej Rzeczpospolitej Polskiej, że bez wątpienia jest to najgorszy taki przypadek na terytorium całego kraju. W żadnym innym mieście podobnej wielkości nie doszło do takiego marnotrawstwa infrastruktury i środkow finansowych, jak w Koszalinie. Zlikwidowano tutaj czynny port lotniczy.

Ze strony lokalnych włascicieli hoteli i ośrodków wypoczynkowych, którzy odnotowali największe straty z uwagi na niemożność pozyskania nowych klientów - turystów - głównie z terenu Republiki Federalnej Niemiec, słychać wyrzuty. Liczyli oni że uruchomienie lotniska spowoduje pojawienie się lotów sezonowych do największych miast RFN, wzorem lotniska Heringsdorf- Świnoujście. Niestety, lotnisko w Koszalinie jest nadal nieczynne. O stanie rozbiórki można się przekonać osobiście, odwiedzając północną część pasa startowego, gdzie znajdował się terminal pasażerski który rozebrano. 

Wnoszę o wyjaśnienie i naświetlenie sprawy tutejszego lotniska, która- ze względu na niespotykane w skali kraju Rzeczpospolita Polska marnotrawstwo infrastruktury, jest wyjątkowe. 

Zarzuty:

Hotelarze którzy kierowali swoje wnioski do redakcji po naszej publikacji n/t portu lotniczego, zwracali uwagę że są poszkodowani finansowo przez politykę władz miasta Koszalin i politykę Zarządu Województwa.  Prezydent miasta Koszalin był częstym obiektem ataków- twierdzono że nie dośc mocno bronił on interesów lokalnej gospodarki, naraził miasto na ogromne straty we wpływach podatkowych wynikających ze zwięszonego ruchu turystycznego, jeśliby port lotniczy ruszył. Umozliwiłoby to zwiększony ruch turystów z Niemiec czy Szwajcarii.

Zarzuty dotyczą umyslnego działania na szkodę lokalnej gospodarki (spowodowanie strat przeraczających 220 mln PLN) oraz działania na szkodę lokalnych hoteli i ośrodków wczasowych, a także na szkodę lokalnych mieszkańców, z których każdy stracił minimum 2,4 tys. PLN kosztów utraconych korzyści. 

Odpowiedź:

Koszalin, dnia 17. października 2016 r.   
RWT-I-5.061.8.2016.AS  
Pan Adam Fularz Prezes Zarządu Wieczorna.pl Sp. z o. o.    
W odpowiedzi na Pana petycję z dnia 3 października 2016 r. w sprawie portu lotniczego Koszalin, uprzejmie informuję co następuje:   
Obecny status b. lotniska wojskowo – pasażerskiego w Zegrzu Pomorskim  
 Gmina Miasto Koszalin, działając poprzez Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Pomorza Środkowego, którego jest głównym samorządem członkowskim i w największym stopniu współfinansuje jego działalność, od kilkunastu lat utrzymuje i działa na rzecz zachowania i rozwoju lotniczego charakteru nieruchomości byłego lotniska wojskowo – pasażerskiego w Zegrzu Pomorskim.  Obiekt, nieprzerwanie dzierżawiony od 2004 r. i zarządzany przez Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Pomorza Środkowego we współpracy  z Aeroklubem Koszalińskim, obecnie posiada status zarejestrowanego publicznego lądowiska cywilnego i jest wykorzystywany lotniczo głównie przez Aeroklub Koszaliński, sezonową bazę Lotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz prywatnych użytkowników z segmentu „general aviation".  
Próba reaktywacji lotniska pasażerskiego w Zegrzu Pomorskim w l. 2004-2013  
W latach 2004 – 2013 Miasto Koszalin podejmowało szereg konsekwentnych działań związanych z planami reaktywacji lotniska cywilnego w Zegrzu Pomorskim obsługującego rozkładowe loty pasażerskie jako skutecznej metody na otwarcie komunikacyjne Miasta i regionu w sytuacji wykluczenia komunikacyjnego spowodowanego brakiem dróg ekspresowych i szybkich połączeń kolejowych.  Zdając sobie w pełni sprawę, że działające lotnisko wpłynie na przyspieszenie rozwoju gospodarczego Miasta i całego regionu już w 2004 r. uchwałą nr XXI/330/2004 Rada Miejska w Koszalinie upoważniła Prezydenta Miasta Koszalina do podejmowania wszelkich działań mających na celu uruchomienie lotniska cywilnego w Zegrzu Pomorskim.     

 Dzięki wieloletnim staraniom władz Koszalina projekt uruchomienia lotniska w Zegrzu Pomorskim został ujęty jako inwestycja kluczowa w Ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Zachodniopomorskiego na lata 2007 - 2013 z perspektywą otrzymania dofinansowania 9 mln EUR pod warunkiem udowodnienia ekonomicznej opłacalności, wymaganym przez Komisję Europejską.  Z uwagi na niską planowaną kwotę dofinansowania, projekt przewidywał ostatecznie uruchomienie lotniska w najtańszym wariancie podstawowym, jako realizującego połączenia wewnątrzkrajowe i do państw Europy obszaru Schengen (wartość inwestycji 76,127 mln zł brutto - zgodnie z opracowanym studium wykonalności dla przedsięwzięcia). Uchwałami z dn. 29 maja 2013 r. (http://bip.koszalin.pl/?a=17730) Rada Miejska w Koszalinie wyraziła warunkową zgodę na pokrycie z budżetu Miasta Koszalina (100% właściciela utworzonej spółki celowej Port Lotniczy Koszalin) wszystkich kosztów wiążących się z pokryciem wkładu własnego do projektu uruchomienia lotniska w wariancie podstawowym (25,967 mln zł), kosztów operacyjnych spółki w l. 2013-2015 (4,596 mln zł) oraz kosztów wiążących się z utrzymaniem wymaganego prawem 5-letniego okresu trwałości projektu 16,657 mln zł (wydatki na dofinansowanie połączenia na kluczowej dla rozwoju regionu trasie Koszalin – Warszawa). Warunkiem uruchomienia środków z budżetu miasta było pozyskanie dofinansowania ze środków UE w ramach RPO WZ 2007-2013 dla projektu. W dniu 31 maja 2013 r. Port Lotniczy Koszalin Sp. z o. o. złożyła pełną dokumentację aplikacyjną do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie ww. projektu kwotą alokowanej w ramach RPO WZ 2007-2013 dotacji w wysokości 35,925 mln zł. Niestety projekt, który podlegał na wniosek Komisji Europejskiej obowiązkowej ocenie ekspertów inicjatywy doradczej JASPERS dla dużych i trudnych projektów inwestycyjnych, nie otrzymał pozytywnej rekomendacji mimo spełnienia przez beneficjenta wymaganych warunków (m.in. zrewidowanie zbyt optymistycznych prognoz ruchu w studium wykonalności, przedstawienie projektów umów ustanowienia obowiązku służby publicznej na subsydiowanej trasie Koszalin – Warszawa). Pismem z dn. 15 stycznia 2014 r. Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego poinformował Prezydenta Miasta Koszalina o ostatecznej negatywnej opinii zespołu JASPERS dla projektu „Uruchomienie lotniska w Zegrzu Pomorskim k. Koszalina". W stanowisku eksperci inicjatywy JASPERS wskazali, iż  jedyna możliwa realizacja projektu, która zakłada jego fazowanie tj. uruchomienie do 2015 r. połączeń do Warszawy a następnie rozbudowa lotniska do obsługi połączeń niskokosztowych do 2020 r. wymagałaby ich zdaniem (cyt. za komunikatem prasowym Urzędu Marszałkowskiego z dn. 15.01.2014 r.): - zapewnienia sfinansowania w okresie do 2020 r. kosztów realizacji II etapu modernizacji lotniska (szacowanych przez ekspertów na ponad 50 milionów złotych) – w obliczu braku perspektyw na dopuszczalność współfinansowania tego typu przedsięwzięć ze środków europejskich – wyłącznie ze środków własnych beneficjenta, - pokrywania z budżetu Koszalina strat finansowych wysokości średnio 10-12 milionów złotych rocznie z tytułu dotacji do utrzymania lotniska oraz dofinansowywanie połączeń przez okres 10 lat od uruchomienia lotniska,     
- dopłacania do przedsięwzięcia „w sumie około kilkanaście milionów złotych rocznie" po tym okresie z uwagi na prognozowany utrzymujący się na podobnym poziomie deficyt operacyjny (wcześniej wskazywano na negatywny przykład lotniska Zielona Góra – Babimost). Eksperci JASPERS w konkluzji uznali, że: „Postawienie przyszłego beneficjenta projektu w sytuacji, w której zobowiązany byłby uruchomić lotnisko w pełnym wymiarze, przy drastycznym podniesieniu zaangażowania środków własnych, oznacza de facto brak możliwości realizacji projektu" (cyt. za źródłem j.w.).  W konsekwencji Urząd Marszałkowski pismem z dn. 4.02.2014 r. poinformował o decyzji Zarządu Województwa Zachodniopomorskiego, który uchwałą nr 134/2014 postanowił o rozwiązaniu pre-umowy zawartej z Portem Lotniczym Koszalin Sp. z o.o. oraz usunął przedmiotowy projekt z Indykatywnej Listy Projektów Indywidualnych RPO WZ na lata 2007-2013.  
Tło decyzji JASPERS i brak możliwości uruchomienia lotniska w perspektywie finansowej UE 2014-2020  
Zdaniem Komisji Europejskiej w Europie wybudowano zbyt wiele nierentownych lotnisk z udziałem środków UE (szczególnie w Hiszpanii i wschodnich landach Niemiec). W krajach tych lotnisk jest za dużo, często sąsiadują one z sobą w odległości 50 km. Na ogół zostały zbudowane z przesadnym rozmachem inwestycyjnym i generują duży deficyt operacyjny finansowany ze środków publicznych. Są nawet przypadki takich obiektów, które trzeba było zamknąć, gdyż nie obsługiwały żadnego ruchu lotniczego (Hiszpania).  Dlatego Komisja Europejska generalnie zaostrzyła kryteria przyznawania pomocy publicznej dla portów lotniczych w perspektywie finansowej na lata 2014-2020 baczniej przyglądając się planowanym inwestycjom lotniskowym.   Przyjęte 20 lutego 2014 r. nowe zaostrzone „Wytyczne Komisji Europejskiej w sprawie pomocy publicznej dla portów i przewoźników lotniczych" na okres programowania 2014-2020 zaostrzają możliwości wydatkowania środków publicznych na budowę nowych lotnisk pasażerskich.    Nowe lotnisko można uruchomić jedynie w sytuacji gdy uzasadniona zostanie potrzeba zapewnienia transportu, której nie da się osiągnąć w ramach istniejącego systemu transportu drogowego i kolejowego i pod warunkiem nie znajdowania się planowanego lotniska w obszarze oddziaływania istniejących portów (100 km lub 1h podróży samochodem).  Po oddaniu do użytku będącej w trakcie realizacji trasy ekspresowej S6 z Goleniowa do Koszalina w 2019 r. Koszalin znajdzie się w obszarze ciążenia lotniska Szczecin – Goleniów wg cytowanej definicji Komisji Europejskiej. Oznacza to, że angażowanie środków publicznych (nie tylko pochodzących z funduszy UE ale także np. środków własnych samorządów) w rozwój lotniska w Zegrzu Pomorskim nie będzie możliwe bez narażania się na wszczęcie procedury niedozwolonej pomocy publicznej (casus lotniska general aviation w Gdyni).     
Ponadto nie ma możliwości dofinansowania budowy lotnisk ze środków europejskich, które są wdrażane w ramach perspektywy finansowej UE na lata 2014 – 2020.  Po negatywnych doświadczeniach budowy nadmiaru deficytowych lotnisk publicznych w Europie w ostatnich latach, w ogólnym Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr  1303/2013 z dn. 17 grudnia 2013 r. ws. wdrażania środków UE na lata 2014-2020 akcent w celach tematycznych dotyczących finansowania transportu został położony na zwiększanie mobilności regionalnej poprzez łączenie węzłów drugorzędnych i trzeciorzędnych z infrastrukturą podstawową TEN-T.  Możliwość dofinansowania budowy lotnisk nie znalazła się w głównym dokumencie regulującym wdrażanie funduszy UE w Polsce w l. 2014-2020 tj.  „Programowaniu perspektywy finansowej 2014-2020. Umowie partnerstwa", którą Rząd RP zawarł z Komisją Europejską. Rząd RP przyjął, że w perspektywie finansowej 2014-2020 w Polsce nie będzie realizowana budowa nowych portów lotniczych (dotyczy to także m.in. stadionów, aquaparków i innych inwestycji samorządowych generujących nadmierny deficyt) z dofinansowaniem ze środków UE.  W zakresie inwestycji w transporcie lotniczym dopuszczono jedynie współfinansowanie projektów związanych z poprawą bezpieczeństwa ruchu lotniczego w już funkcjonujących lotniskach podstawowej sieci TEN-T, finansowane z poziomu krajowych programów operacyjnych (s. 79 Umowy Partnerstwa). Natomiast w programach regionalnych nie ujęto w ogóle realizacji projektów z zakresu transportu lotniczego.  W „Strategii Rozwoju Transportu do 2020 r. (z perspektywą do 2030 r.)" przyjętej w styczniu 2013 r. Rząd RP stawia przede wszystkim na: „rozbudowę drogowych i kolejowych połączeń umożliwiających zwiększenie dostępności do istniejących portów lotniczych, w szczególności w regionach nie dysponujących infrastrukturą lotniskową (Polska wschodnia i północno-zachodnia) – s. 57-58 „Strategii".  
Konkluzje  
  Z uwagi na wyżej opisany brak możliwości prawnej i finansowej kontynuacji starań o  uruchomienie lotniska pasażerskiego w Zegrzu Pomorskim w perspektywie finansowej UE w l. 2014-2020, uznając, że w obecnej sytuacji dalsze utrzymywanie Spółki Port Lotniczy Koszalin nie znajduje uzasadnienia,  Rada Miejska  w Koszalinie w dniu 26 listopada 2015 r.  podjęła  uchwałę  Nr XV/170/2015  o  rozwiązaniu spółki celowej „Port Lotniczy Koszalin", która nigdy nie podjęła faktycznej działalności ani nie zatrudniała personelu, i której rozruch był uzależniony od pozyskania środków UE na realizację projektu reaktywacji lotniska cywilnego.         Natomiast pragnę Pana zapewnić, że status lotniczy nieruchomości w Zegrzu Pomorskim będzie nadal utrzymywany przez współpracujące w ramach SGiPPŚ samorządy Pomorza Środkowego ze względu na wspomniane na wstępie korzyści z zapewniania dostępności powietrznej dla regionu koszalińskiego.   
Z up. Prezydenta Miasta Koszalina        Sekretarz Miasta         Tomasz Czuczak