·         W PKP Polskich Liniach Kolejowych S.A. powołany jest zespół, który szczegółowo analizuje możliwości zwiększenia prędkości powyżej 160 km/h. By maksymalnie i racjonalnie wykorzystać możliwości linii. Rozpatrywane są linie łączące ważne ośrodki, przede wszystkim te, na których roboty trwają lub są przygotowywane.

·         Jednym z celów prac zespołu jest wskazanie, na jakich odcinkach zwiększenie prędkości jest możliwe (i do jakiej wartości) bez dokonywania zmian geometrii linii, wychodzących poza obecne roboty ziemne, a gdzie takie korekty byłyby już wymagane i na ile są kapitałochłonne (linia na poziomie terenu, na wysokim nasypie, obiekcie inżynieryjnym itp.).

·         Propozycje zostaną zbadane pod względem technicznym i eksploatacyjnym. Dotyczy to w szczególności konieczności zmian geometrii linii – wyjście poza obecne roboty oraz sytuacji gdy linia jest obciążona ruchem „mieszanym" o niższych prędkościach (towarowy, pasażerski regionalny i aglomeracyjny).

·         Po oszacowaniu niezbędnych kosztów ewentualnych inwestycji, przeprowadzona zostanie wstępna analiza efektywności finansowo – ekonomicznej. Wówczas będzie opracowany wykaz odcinków rekomendowanych do podwyższenia prędkości wraz z ramowym harmonogramem dalszych działań.

·         Obecnie zakładamy, że analizie będą podlegały m.in. linie nr 4 (CMK) Grodzisk Maz. – Zawiercie, nr 9 Warszawa – Gdynia, nr 6 Warszawa -  Białystok, nr 91 Kraków – Przemyśl, nr 271 Wrocław – Poznań, nr  351 Poznań – Szczecin.

·         Szczególną uwagę w analizach zespół zwróci na obiekty inżynierskie. Bez znacznej zmiany geometrii nie da się osiągnąć 200 km/h na całości ww. odcinków.

·         Na etapie projektowania do prędkości 200 km/h przygotowano linię nr 271 Wrocław – Poznań, łuki o małych promieniach nie występują także na linii nr 6 Warszawa -  Białystok.

·         Ze względu na geometrię oraz trudności w jej korekcie związane z przebiegiem przez tereny chronione w rejonie Warszawy oraz pagórkowate Wyżyny Lubelskiej, uzyskanie prędkość powyżej 160 km/h na znaczącym odcinku linii Warszawa – Lublin na etapie analiz wariantów w studium wykonalności nie znalazło uzasadnienia. Uzyskane oszczędności czasu jazdy nie uzasadniały znacznego zwiększenia nakładów, wymaganych dla uzyskania takiego efektu.

·         Na linii Warszawa – Poznań ze względu na konieczność zapewnienia wymaganej przepustowości linii dla ruchu „mieszanego" nie tylko o najwyższych, ale i o niższych prędkościach (dla przewozów towarowych oraz pasażerskich aglomeracyjnych) zwieszenie prędkości powyżej 160 km/h  nie jest obecnie analizowane.

Żeby większy maksymalną prędkość ze 160 km/h do 200 km/h

Poza odpowiednią geometrią - zgodnie z obowiązującymi przepisami, szczególną różnicą jest brak na trasie przejazdów kolejowo-drogowych w poziomie szyn. Przejazdy muszą zostać zastąpione wiaduktami lub zlikwidowane) . Ze względu na koszty oraz często uwarunkowania terenowe (np. istniejącą zabudowę) w praktyce oznacza to budowę wiaduktów w wybranych lokalizacjach oraz dróg dojazdowych od sąsiednich, likwidowanych przejazdów. Ponadto przy jeździe ponad 160 km/h wymagany jest system ETCS.

W KPK przyjęto uzyskanie prędkości powyżej 160 km/h na odcinku Grodzisk Maz. – Góra Włodowska oraz na linii nr 9 na odcinkach Warszaw Praga – Nowy Dwór Maz., Nasielsk – Działdowo, Iława – Prabuty, Tczew – Gdańsk.

Mirosław Siemieniec

Rzecznik prasowy