Sz. Pan Marek Chraniuk
Prezes Zarządu PKP Intercity S.A.

Szanowny Panie Prezesie,

Z nieukrywaną radością oczekiwaliśmy wejścia w życie obowiązującego obecnie rozkładu jazdy pociągów edycji 2017/2018. Wiązał się on bowiem z wieloma pozytywnymi zmianami, wśród których wymienić możemy przede wszystkim zapowiadaną zmianę podejścia spółki PKP Intercity S.A. do skomunikowaniami za pomocą połączeń dalekobieżnych Polski Wschodniej, w tym także naszego regionu – Zamojszczyzny. Cieszyło nas niezmiernie to, że nasz narodowy przewoźnik po 13 latach znów będzie pamiętać o wschodniej części dawnego województwa zamojskiego. Cieszyło nas, że planowany w rozkładzie jazdy model obsługi połączenia wreszcie wpasowuje się w oczekiwania zdecydowanej większości podróżnych. Cieszyły nas również zapowiedzi dedykowania specjalnie do obsługi tego połączenia lokomotyw spalinowych w ilości zabezpieczającej jego stabilną obsługę. Z naszej strony zaś zrobiliśmy wszystko co było w naszej mocy, by za pomocą aktywnej promocji w mediach (w tym społecznościowych) maksymalnie skrócić czas docierania nowego połączenia do świadomości mieszkańców regionu do którego kolej pasażerska powraca po długiej przerwie.

Niestety pierwszy tydzień obowiązywania nowego rozkładu jazdy pociągów zaznaczył się bardzo bolesnym rozdźwiękiem pomiędzy zapowiedziami a rzeczywistością. W dniach 12-15 grudnia 2017 roku para pociągów IC 23104/32104 „Hetman" była na odcinku Rzeszów – Hrubieszów zastępowana autobusem z powodu braku sprawnych lokomotyw spalinowych we flocie PKP Intercity S.A. Problemy nie ominęły również innych odcinków obsługi, jak Rzeszów – Lublin i Lublin – Łuków, gdzie co prawda odwołań pociągów i zastępowania ich zastępczą komunikacją autobusową było znacznie mniej, lecz z drugiej strony dochodziło do dużych opóźnień i sytuacji, w których składy z pasażerami były prowadzone lokomotywami spalinowymi bez możliwości ogrzewania składu przy temperaturach oscylujących wokół zera stopni Celsjusza. Co gorsza, wprowadzana za pociągi IC 32104/23104 „Hetman" autobusowa komunikacja zastępcza generowała ponadgodzinne opóźnienia wynikające z faktu, iż autobus nie jest w stanie przejechać trasy Rzeszów – Hrubieszów w tym samym czasie co skład pociągu. Co więcej, na stacji Rzeszów Główny przemyska część pociągu „Hetman" IC 3804 nie czekała na opóźniony autobus zastępczy z Hrubieszowa i podróżni zmuszani byli do oczekiwania na późniejszy o dwie godziny pociąg IC 3808 „Mehoffer", który z kolei nie prowadził już wagonów do stacji Jelenia Góra! A trzeba pamiętać, iż bezpośrednią relacją pociągu IC „Hetman" jest właśnie Hrubieszów – Jelenia Góra.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty, chyba zgodzi się Pan z opinią, iż w XXI wieku nie można tolerować takiego sposobu prowadzenia publicznego transportu kolejowego, który dla pasażera powinien być przykładem solidności i pewności dotarcia do celu podróży w godnych warunkach! Tymczasem  obecnie pasażer stawiany był przed swego rodzaju loterią, w której do ostatniej chwili nie wie czym i kiedy dojedzie do celu! Pragniemy ponadto zauważyć, że pociągi IC 23104 i 32104 „Hetman" są jedynymi połączeniami dalekobieżnymi dla Zamojszczyzny oraz jedynymi w całym obszarze województwa  lubelskiego pociągami o podwyższonym standardzie (kategoria Intercity) i utrzymanie stabilności ich kursowania powinno być elementem wzmożonej uwagi jako element budujący solidność marki „Intercity". Tymczasem rzeczywistość pokazywała, iż pociągi te były traktowane w przypadku problemów operacyjnych z lokomotywami spalinowymi jako „mięso armatnie" odwoływane i zastępowane autobusem w pierwszej kolejności  pomimo oczywistych problemów z objechaniem przez komunikację zastępczą na czas ich trasy! Niezrozumiałym jest także fakt relokacji lokomotyw przeznaczonych dla pociągu „Hetman", z Rzeszowa do Białegostoku w przeddzień wprowadzenia nowego rozkładu jazdy. Lokomotywy te zostały uprzednio sprowadzone z białostockiego punktu utrzymania taboru, wykonano na nich szkolenia i autoryzacje dla pracowników rzeszowskich sekcji trakcyjnych, a następnie, mimo tego, maszyny odesłano z powrotem do Białegostoku.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe doświadczenia, chcemy gorąco zaapelować o to, aby wdrożone zostało wreszcie kompleksowe rozwiązanie zapewniające bezpieczeństwo i stabilność obsługi pociągów na liniach niezelektryfikowanych w Polsce południowo-wschodniej. Przykład perfekcyjnego opanowania analogicznych problemów pociągów spółki PKP Intercity S.A. na trasach Gdynia – Piła – Gorzów Wielkopolski/Szczecin, jakie działy się na początku roku 2017 pokazuje, iż jest to możliwe! Apelujemy zatem o zabezpieczenie wreszcie odpowiedniej ilości lokomotyw spalinowych w punkcie utrzymania taboru PKP Intercity S.A. w Rzeszowie oraz – co jeszcze ważniejsze – o wyegzekwowanie na producencie (PESA Bydgoszcz) przyspieszenia usuwania licznych usterek ich lokomotyw spalinowych zgodnie z zawartymi umowami. Musimy zdawać sobie sprawę, że nawet liczna rezerwa lokomotyw szybko się wyczerpie, jeśli występujące często problemy techniczne nie będą szybko usuwane.

Jest to kwestia niezwykle newralgiczna zwłaszcza w kontekście zbliżającego się szczytu przewozowego w okolicach świąt Bożego Narodzenia, który zapowiada się jako rekordowo duży. Przykładowo w pociągu IC 32104 „Hetman" już dawno wyprzedano miejscówki na kursy w dniach 21, 22 i 23 grudnia. Zatem zapewnienie sprawnej obsługi składami kolejowymi będzie niezwykle istotną kwestią, gdyż w razie powtórzenia problemów z lokomotywami żaden z przewoźników autobusowych współpracujących z PKP Intercity nie będzie w stanie zapewnić miejsc dla dużo większej niż zwykle i trudnej do oszacowania (z uwagi na brak sprzedaży kasowej w regionie) ilości podróżnych.

 Liczymy na zrozumienie przedstawionych argumentów i pozytywną odpowiedź.

Z wyrazami najgłębszego szacunku,

Zespół prowadzący „Pociągiem do Hrubieszowa" –  PdHr.pl,

Facebook.com/PociagiemDoHrubieszowa

Do wiadomości:

Sz. Pan Przemysław Czarnek, Wojewoda Lubelski

Sz. Pan Jarosław Sachajko, Poseł na sejm VIII kadencji

Sz. Pan Sławomir Zawiślak, Poseł na sejm VIII kadencji

Sz. Pan Ignacy Góra, Prezes, Urzędu Transportu Kolejowego,

Sz. Pani Joanna Marcinkowska, Rzecznik Praw Pasażera Kolei,