Przyczyny porażki  Wystarczy wziąć pierwszą z brzegu książkę do ekonomii, by przekonać  się że „nowa ekonomia instytucjonalna" jest w głównym nurcie  ekonomii od co najmniej dekady. Już w 2002 roku jej główni  przedstawiciele, Vernon Smith i Daniel Kahneman otrzymali nagrodę Nobla.  Co głosi ta nauka w bardzo wielkim skrócie? Ano, że wyniki i działanie  rynku zależy od jego struktury. I przemożną rolę w działaniu rynku  odgrywają instytucje istniejące w jego otoczeniu.   Możliwe że główną przyczyną porażki reform sektora kolei jest stan  instytucji składających się na jego otoczenie. Rozmawiając o tym z  partnerką z zespołu badawczego jako przykład podałem np. stan sektora  czasopism tej branży. Jest z nimi tak źle, że jako ekonomista wolę  publikować na blogu. „Papierowe" wydawnictwa przesłanych im prac  zwykle ani myślą udostępniać w sieci, co w dzisiejszych czasach dla  ekonomisty oznacza mniej cytowań, ba, niemalże brak szans na zapoznanie  się z jego tekstem. W ogóle brakuje na polskim rynku tej sterty  miesięczników i dwutygodników piszących o kolei choćby w Niemczech. Z  tym że większość objętości tamtejszych czasopism zajmują doniesienia  z pełnego innowacji rynku mniejszych, niepaństwowych przewoźników  pasażerskich, którego w Polsce praktycznie brak. Ostatnio z tej grupy  przedsiębiorstw np.  kolej UBB zbudowała linię do Świnoujścia. W  Niemczech podobnego rozwoju jest znacznie więcej, jest więc o czym  pisać.  Rynek kolejowy i ogólnie sektor transportu w Polsce nie ma także żadnego  znaczniejszego think- tanku, branżowego instytutu napakowanego wytrawnymi  ekonomistami. Instytut Studiów Transportowych w Leeds to instytucja która  mogłaby być wzorem kompetentnego zaplecza intelektualnego dla reform  kolei. Mój były przełożony Chris Nash i inni ekonomiści odegrali  kluczową rolę w sukcesie jakim pod względem liczby podróży czy wzrostu  przewozów (liczonych w pasażerokm) okazało się rozbicie monopolu kolei  BR. Owo otoczenie to także zasoby ekonomicznej literatury branżowej w  bibliotekach (kluczowych podręczników dla branży w polskich bibliotekach  nie uświadczymy), to zasoby ludzkie: wiedza specjalistów i ekspertów.   Adam Fularz